Η ιστορία της ημέρας: από τον αποστολέα πτήσης στον εργαζόμενο στο κέντρο δοκιμών COVID-19.
Ως αποστολέας πτήσεων, ο Rodney Kuimba εργάστηκε στον τομέα των αερομεταφορών για περισσότερα από 6 χρόνια, πριν από την πανδημία. Τώρα βοηθάει σε ένα κέντρο δοκιμών Covid στο Ηνωμένο Βασίλειο και λέει ότι δεν μπορεί να κρύψει την απογοήτευσή του για τη δουλειά που έχασε. Η κρίση στον κλάδο των αερομεταφορών τον έχει χτυπήσει τόσο πολύ που νιώθει ότι έχει χάσει την ταυτότητά του.
Εμπνευσμένος από τους γονείς του, που ασχολούνται και οι δύο με την αεροπορική βιομηχανία, ο Rodney ξεκίνησε την καριέρα του ως πράκτορας ράμπας το 2014. Η πρώτη του δουλειά στον κλάδο πήγε καλά και έλαβε μια πολλά υποσχόμενη πρόταση να μετακομίσει στο Τμήμα Επιχειρήσεων ως αποστολέας πτήσεων.
«Ακολούθησα τα βήματα της μητέρας και του πατέρα μου. Επίσης, ο ανιψιός μου είναι κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Boeing 737, ο αδερφός μου είναι μηχανικός αεροπορίας, οπότε ασχολήθηκα με τον κλάδο. Για πέντε χρόνια εργάστηκα ως πτητικός αποστολέας στην EasyJet. Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, μια αεροπορική εταιρεία που ήταν πολύ κοντά στην καρδιά μου.»
Κατά τη διάρκεια της αεροπορικής της καριέρας, η Rodney εργάστηκε για πολλούς αναγνωρισμένους αερομεταφορείς, συμπεριλαμβανομένων των Lufthansa (LHAB) (LHA), Thomas Cook, Virgin Atlantic και άλλων. Ο αποστολέας πτήσης προσπαθούσε συνεχώς να βελτιώνει τις δεξιότητές του, με στόχο να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα επαγγελματισμού στις θέσεις που κατείχε. Λίγο πριν από το πρώτο κύμα της πανδημίας, ο Rodney εκπαιδεύτηκε στο αεροδρόμιο Gatwick του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Rodney έχει εργαστεί για πολλές γνωστές αεροπορικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Lufthansa, Thomas Cook και Virgin Atlantic.
«Έκανα την προπόνησή μου στο Λονδίνο Γκάτγουικ τον Μάρτιο του περασμένου έτους, μετά ήρθε η πανδημία του Covid-19. Δυστυχώς, τέσσερις μέρες πριν την αποφοίτηση, το μάθημα ανεστάλη. Από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 2020 απολύθηκα, αλλά είχα την ευκαιρία να επιστρέψω στη δουλειά τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, λόγω της τεράστιας πτώσης της ζήτησης, έχασα ξανά τη δουλειά μου τον περασμένο Οκτώβριο».
Ο Rodney λέει ότι μετά από χρόνια εμπειρίας στον κλάδο των αερομεταφορών, το διάλειμμα τον έκανε να αισθάνεται συντετριμμένος. Ο αποστολέας πτήσης λέει ότι η αεροπορία ήταν το πάθος του που του πέρασε εύκολα από τα δάχτυλά του.
«Αυτό που μου λείπει είναι η διαφορετικότητα των ημερών. Μου λείπει να δουλεύω με διαφορετικούς τύπους αεροσκαφών, για διαφορετικές αεροπορικές εταιρείες. Μου λείπει αυτό το συναίσθημα της αλληλεπίδρασης με όλους σε όλο τον κόσμο. Μου λείπουν πολύ τα αεροπλάνα. Τα αεροπλάνα είναι τα πάντα για μένα. Πάντα έλεγα στους γύρω μου ότι αυτός είναι ο κλάδος στον οποίο θέλω να εργαστώ μέχρι να συνταξιοδοτηθώ. Σε αυτό το σημείο, νιώθω τόσο αβοήθητος που νιώθω άχρηστος. Νιώθω ότι μου έχουν αφαιρεθεί τα πάντα. Είμαι συντετριμμένος».
Τα νέα για τον νέο άκρως μολυσματικό ιό δεν τον ανησύχησαν αρχικά, καθώς καμία από τις αεροπορικές εταιρείες δεν έλαβε προφυλάξεις εκείνη τη στιγμή. «Το αεροδρόμιο λειτουργούσε κανονικά, δεν υπήρχαν μάσκες ή πρωτόκολλα να ακολουθηθούν», αυτός θυμάται. Σύντομα τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν σε λάθος κατεύθυνση. «Δυστυχώς, όσο ήμουν στη Virgin Atlantic, είχαν καθημερινές συναντήσεις και έτσι συνειδητοποίησα πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση».
Όταν έχασα τη δουλειά μου τον Οκτώβριο, η εταιρεία μας είπε μόνο ότι θα είναι καλά, αλλά ότι μπορεί να υπάρξουν απολύσεις.
«Όταν έχασα τη δουλειά μου τον Οκτώβριο, η εταιρεία μας είπε μόνο ότι θα είναι καλά, αλλά ότι μπορεί να υπάρξουν απολύσεις. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. […] Η εταιρεία άρχισε να χρησιμοποιεί έναν πίνακα δεξιοτήτων, που σήμαινε ότι όσο πιο ικανοί ήσουν, τόσο πιο ασφαλής ήταν η δουλειά. Παρόλο που είχα την εμπειρία, με απέλυσαν».
«Τώρα νιώθω ότι έχασα την ταυτότητά μου γιατί ήταν ένας κλάδος που υπηρέτησε η οικογένειά μου, τον οποίο υπηρέτησα εγώ… Έχω ακόμα τόση ενέργεια και τόση γνώση και εμπειρία να προσφέρω, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να κάνω τίποτα .
Ενώ μερικοί από τους πρώην συναδέλφους του κατάφεραν να δημιουργήσουν μικρές επιχειρήσεις, ο Rodney αποφάσισε να δώσει ένα χέρι βοήθειας στην τοπική μονάδα δοκιμών Covid. "Μερικοί άνθρωποι έχουν γίνει αρτοποιοί, κάποιοι έχουν εταιρείες logistics, κάποιοι από αυτούς έχουν ενταχθεί στην εθνική μας υπηρεσία υγείας... Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πιλότοι ή επαγγελματίες στον κλάδο των αερομεταφορών και έπρεπε να επανεκπαιδευτούν."
Μιλώντας για τις προοπτικές της καριέρας του, ο Ρόντνεϊ αμφιβάλλει για το ενδεχόμενο να επιστρέψει στον τομέα της αεροπορίας, αν και το ονειρεύεται. Ο αποστολέας πτήσεων λέει ότι θα μπορούσε να προσπαθήσει να αναζητήσει εργασία και στον σιδηροδρομικό τομέα, καθώς βλέπει μεγάλη ομοιότητα μεταξύ των δύο βιομηχανιών.
«Δεν ξέρω για τρένα. Αν με ρωτήσετε κάτι για αεροσκάφη, θα απαντήσω σε όλες σας τις ερωτήσεις. Αλλά με τα τρένα, δεν ξέρω τόσα πολλά. Ελπίζω όμως να μπω στον σιδηροδρομικό τομέα και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Αυτό είναι το σχέδιό μου. [...] Στο Ηνωμένο Βασίλειο, πολλοί άνθρωποι μετακινούνται με τρένα. Από τη Σκωτία στο Λονδίνο, κάποιοι προτιμούν να χρησιμοποιούν το τρένο. Ωστόσο, αν έπρεπε να διαλέξω μεταξύ των δύο βιομηχανιών, θα έλεγα ότι η αεροπορία είναι για μένα καταρχήν».
"MY COVID STORY" - ένα έργο επωνυμίας www.aerotime.aero που υποστηρίζει η airlinesstravel.ro και είμαστε στην ευχάριστη θέση να προχωρήσουμε αυτές τις ιστορίες περαιτέρω.