Στο σημερινό άρθρο μιλάμε για τη Ρουμανία και τα διάσημα κάστρα. Πριν περιπλανηθούμε στον κόσμο, νομίζω ότι είναι καλύτερο να περιπλανηθούμε στη χώρα όπου ζούμε. Η Ρουμανία έχει ευλογηθεί από τον Θεό και την έχει προικίσει με βουνά, λόφους, τρεχούμενα νερά, άνοιγμα στη θάλασσα, δέλτα, μοναδικά τοπία, υπέροχα μέρη που ερωτεύεσαι όπως τα βλέπεις.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για όσους διαχειρίζονται αυτή τη χώρα και αυτές τις φυσικές ομορφιές. Άλλοι θα έδιναν τα πάντα για να έχουν τέτοια πλούτη και εμείς κάπως τους κοροϊδεύουμε. Αλλά ας μην στεναχωριόμαστε! Σας προσκαλώ να περπατήσετε στα κάστρα στη Ρουμανία. Εάν δεν έχετε δικό σας μεταφορικό μέσο και το τρένο δεν σας ελκύει, εσείς Συνιστώ αυτήν την εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων στο Βουκουρέστι.
Το Βασιλικό Κάστρο από το Săvârșin, Arad
Το κάστρο Săvârșin, που ανήκει στη βασιλική οικογένεια που επιστράφηκε στον βασιλιά Mihai, χτίστηκε τον 1948ο αιώνα από την ουγγρική οικογένεια ευγενών Forray. Το κτίριο καταστράφηκε κατά την Επανάσταση του 6 και ξαναχτίστηκε σε νεοκλασικό στυλ. Το κάστρο, μαζί με το κτήμα Savârsin όπου βρίσκουμε μια λίμνη και ένα πάρκο άνω των 1943 εκταρίων, αγοράστηκε το 1948 από τον βασιλιά Mihai. Το XNUMX, η περιοχή αυτή κατασχέθηκε από τις αρχές, οπότε το κτίριο χωρίστηκε σε διαμερίσματα κατοικιών.
Από το 2001 επέστρεψε στην περιουσία της βασιλικής οικογένειας. Μετά την αποκατάσταση, ο βασιλιάς εγκατέλειψε τα παλιά έπιπλα, οι κήποι ξαναχτίστηκαν έτσι ώστε τόσο το κάστρο όσο και τα περίχωρά του να μοιάζουν με το 1943. Τον Μάιο του 2007 ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης που διήρκεσαν πάνω από 8 χρόνια, μέχρι τον Οκτώβριο του 2015. Έγιναν σύμφωνα σε ένα αρχικό σχέδιο που έγινε από τον αρχιτέκτονα του Βασιλικού Οίκου, Șerban Sturdza.
Κάστρο Μπραν, Μπρασόβ.
Κάστρο πίτουρου είναι ένα από τα πιο γνωστά και επισκέψιμα κάστρα στη Ρουμανία, δίπλα στο Κάστρο Peles. Μπήκε στο τουριστικό κύκλωμα ως το Κάστρο του Δράκουλα, αν και ο Vlad Țepeș, ο ηγεμόνας της Βλαχίας, δεν έζησε ποτέ στο Bran. Ήταν, αρχικά, πέρασμα για στρατιωτικούς σκοπούς, μετά από τις οποίες το φρούριο υπέστη αλλαγές και το 1920 μετατράπηκε σε κάστρο από τη βασίλισσα Μαρία.
Λειτουργούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως «Κρατικό Μουσείο», αλλά το 2006 επιστράφηκε στον Δομίνικο των Αψβούργων, τον νόμιμο κληρονόμο. Το κάστρο είχε δωρηθεί στην οικογένεια των Αψβούργων από τη βασίλισσα Μαρία. Αναμόρφωσαν το κάστρο, το αποκατέστησαν και το άνοιξαν ξανά στο κοινό, ξεκινώντας το 2009.
Κάστρο Peles, Sinaia.
Το 1873 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος του Κάστρου Πέλες, με πρωτοβουλία του βασιλιά Κάρολο Α' της Ρουμανίας. Την ίδια εποχή, ο βασιλιάς αποφάσισε να μετονομαστεί η πόλη Podu Neagului σε Sinaia. Επικεφαλής των έργων ήταν τρεις αρχιτέκτονες: ο Johannes Schultz, η Carol Benesch και ο Karel Liman.
Από το 1914 έως το 1947, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε για επίσημες επισκέψεις. Το 1948, κατασχέθηκε από τους κομμουνιστές, οι οποίοι αποφάσισαν να το κλείσουν και τα περιουσιακά στοιχεία της κληρονομιάς απογραφούν. Μέρος των εμπορευμάτων μεταφέρθηκε στο Μουσείο Τέχνης στο Βουκουρέστι. Το κάστρο επιστράφηκε στον βασιλιά Μιχαήλ το 2007 και παρέμεινε ανοιχτό στο κοινό για επίσκεψη.
Κάστρο Cantacuzino, Busteni.
Ο θεμέλιος λίθος του κάστρου τέθηκε το 1901, στη θέση ενός παλιού εξοχικού σπιτιού, που ανήκε στην οικογένεια Καντακουζίνο. 10 χρόνια αργότερα ολοκληρώθηκε η κατασκευή του κάστρου, σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Grigore Cerchez. Ο πρίγκιπας Gheorghe Grigore Cantacuzino, απόγονος των βυζαντινών αυτοκρατόρων Cantacuzino, ήταν ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας στη Ρουμανία, έχοντας κοινωνική θέση παρόμοια με εκείνη του βασιλιά Carol I.
Την εποχή των εγκαινίων του Κάστρου Cantacuzino είχε όλες τις σύγχρονες συνθήκες: ρεύμα, τρεχούμενο νερό και τηλεφωνία. Το 1948, το Κάστρο εθνικοποιήθηκε και έγινε σανατόριο φυματίωσης κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού. Την περίοδο αυτή υπέστη σημαντικές αλλαγές, η αρχιτεκτονική τροποποιήθηκε και οι πίνακες καταστράφηκαν. Μόλις το 2004 επέστρεψε στους απογόνους της οικογένειας Cantacuzino, οι οποίοι τον πούλησαν, 4 χρόνια αργότερα, σε μια ξένη εταιρεία. Χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους, η εταιρεία το αποκατέστησε και το άνοιξε ξανά στο τουριστικό κύκλωμα το 2010.
Κάστρο Corvin, Hunedoara.
Ονομάζεται επίσης κάστρο Corvineşti ή Huniazilor, το μεσαιωνικό φρούριο της Hunedoara είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία γοτθικής αρχιτεκτονικής στη Ρουμανία. Το κάστρο χτίστηκε τον 10ο αιώνα από τον Ioan de Hunedoara. Θεωρείται ένα από τα ομορφότερα κάστρα στον κόσμο, καθώς βρίσκεται στους «τοπ XNUMX παραμυθένιους προορισμούς της Ευρώπης».
Τα τελευταία χρόνια, το Κάστρο Corvin στην Hunedoara έχει απολαύσει μεγάλη εκτίμηση, ειδικά μεταξύ των ξένων τουριστών. Ίσως επειδή ήταν το μέρος όπου γυρίστηκαν πολλές διαφημίσεις και ταινίες που τον έκανε γνωστό διεθνώς. Έτσι, η πρώην κατοικία του Iancu de Hunedoara μπήκε στην κορυφή των πιο όμορφων κάστρων του κόσμου, δίπλα στο κάστρο Bran.
Φρούριο Făgăraş, Făgăraş.
Το φρούριο πρωτοεμφανίστηκε σε επίσημα έγγραφα το 1455, αλλά η κατασκευή του ξεκίνησε στα τέλη του 4ου αιώνα, στη θέση μιας παλιάς ξύλινης και χωμάτινης οχύρωσης, του 1534ου αιώνα. Τρεις αιώνες αργότερα, 1540 γωνιακοί πύργοι προστέθηκαν στο φρούριο για καλύτερη άμυνα και τον επόμενο αιώνα ο Stefan Mailat, ο βοεβόδας της Τρανσυλβανίας μεταξύ 1528 - 1541 και ιδιοκτήτης του φρουρίου μεταξύ XNUMX-XNUMX, μετέτρεψε το αμυντικό φρούριο σε κάστρο.
Από τον 1613ο αιώνα, το φρούριο έγινε η κατοικία του Mihai Viteazul, ο οποίος το έδωσε στη γυναίκα του. Οι πρίγκιπες της Τρανσυλβανίας Gabriel Bethlem (1629-1630) και Gheorghe Racozi I (1648-XNUMX) έδωσαν το σχήμα και τις διαστάσεις του φρουρίου, όπως το βλέπουμε σήμερα.
Κάστρο Μπάνφι, Κλουζ Ναπόκα
Από το 2013, το κάστρο είναι γνωστό ως Ηλεκτρικό Κάστρο, όντας ο χώρος διεξαγωγής του ομώνυμου μουσικού φεστιβάλ. Το κάστρο πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, μεταμορφώθηκε κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού. Δεν συντηρήθηκε, χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη δομικών υλικών. Το 1999, το κάστρο μπήκε στη «Λίστα των 100 πιο απειλούμενων τοποθεσιών στον κόσμο». Χρόνια αργότερα, ο πρίγκιπας Κάρολος της Μεγάλης Βρετανίας τον πήρε υπό τη φροντίδα του και υποστήριξε την αποκατάστασή του.
Η μοναδική αρχιτεκτονική του κάστρου που συνδυάζει διάφορα στυλ - μπαρόκ, αναγεννησιακό, ρωμανικό και νεογοτθικό - είναι τόσο εντυπωσιακή που ονομάστηκε "Βερσαλλίες της Τρανσυλβανίας", όντας γνωστό ως "το πιο στοιχειωμένο μέρος στη Ρουμανία". Φαντάσματα λέγεται ότι είναι τα πνεύματα εκείνων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το κτίριο ήταν στρατιωτικό νοσοκομείο.
Κάστρο Bethlen Haller, Άλμπα
Αν το όνομα «Bethen Haller» δεν σας λέει τίποτα, τότε το «Jidvei» σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή σας. Το κάστρο χρησιμοποιείται αυτήν τη στιγμή από την εταιρεία κρασιών Jidvei, πράγμα που σημαίνει ότι μια επίσκεψη στο κάστρο θα έρθει με μια οινογευσία. Το κάστρο είχε μια περίπλοκη ιστορία, η περιουσία του περνούσε από τον έναν ηγεμόνα στον άλλο.
Ο βασιλιάς Matthias Corvin δώρισε το κάστρο στον Τρανσυλβανικό βοεβόδα Pongrácz János. Μετά το θάνατο του János, το κάστρο περιήλθε στην κατοχή του Στεφάνου του Μεγάλου της Μολδαβίας ως φέουδο. Αργότερα, μετά το θάνατο του Στέφανου, το κάστρο περιήλθε στην κατοχή του γιου του, Μπόγκνταν Βόντα. Χρόνια αργότερα, με απόφαση της Δίαιτας, ο Petru Rareş, ως υποστηρικτής του βασιλιά Φερδινάνδου Α, έχασε το κάστρο το 1538 και το 1565 θα καταστραφεί.
Το 1622, ο μικρότερος αδελφός του Bethlen Gábor, Bethlen István, διέταξε την κατασκευή του ορθογώνιου κάστρου που μπορούμε να θαυμάσουμε σήμερα, με κυλινδρικούς γωνιακούς πύργους στη θέση ενός παλιού αρχοντικού. Σύμφωνα με αρκετούς ιδιοκτήτες, το κάστρο αγοράστηκε το 1758 από τον Bethlen Gábor από το Υπουργείο Οικονομικών. Σε αντάλλαγμα, το 1764, το κάστρο έγινε ιδιοκτησία του αδελφού του Gábor, Miklós, ο οποίος έχτισε μια νέα σκάλα, κατέστρεψε το τείχος της πόλης και διέταξε την προσθήκη ενός παρεκκλησίου, στάβλων και μιας πύλης (η οποία καταστράφηκε το 1972). Το 1884, το κτήμα έγινε ιδιοκτησία του Count Haller Jenő, ο οποίος κέρδισε το κάστρο σε ένα παιχνίδι καρτών. Στις μάχες του 1944, τα τείχη του κάστρου υπέστησαν ζημιές και το κάστρο έγινε σιταποθήκη και κτίριο γραφείων τη δεκαετία του 50.
Στη δεκαετία του 70, το κτίριο αγοράστηκε από το εργοστάσιο Jidva και λειτουργούσε ως τμήμα σαμπάνιας στο IAS Jidva. Μετά το 1989, το κάστρο διεκδικήθηκε και επιστράφηκε στην οικογένεια Haller, από την οποία αγοράστηκε από την οικογένεια Necşulescu. Μέσα από μια εκτεταμένη διαδικασία αποκατάστασης, που είχε ως στόχο την αφαίρεση προηγούμενων επεμβάσεων και την ανάδειξη της αρχικής αρχιτεκτονικής και απλότητας των χώρων, η οικογένεια Necșulescu επανέφερε το κάστρο στο φως, μετατρέποντάς το σε πολύτιμο σύμβολο της Jidva.
Κάστρο Iulia Hasdeu, Campina
Κάστρο «Iulia Hasdeu». είναι μια αρχιτεκτονική ιδιοτροπία σε σχήμα κάστρου, που χτίστηκε μεταξύ 1894 και 1896, για να τιμήσει τη μνήμη της Iulia Hasdeu, κόρης του Bogdan Petriceicu Hasdeu. Πέθανε σε ηλικία 18 ετών από φυματίωση. Η νεαρή θεωρήθηκε ιδιοφυΐα, καθώς ήταν η πρώτη Ρουμάνα που αποφοίτησε από τη Σορβόννη στο Παρίσι.
Το πρώτο σκίτσο του κάστρου, ζωγραφισμένο από τον ίδιο τον Bogdan Petriceicu Hasdeu, βρίσκεται σε μια σελίδα ενός πνευματιστικού χειρογράφου που χρονολογείται από τις 3 Σεπτεμβρίου 1893. Οι επισκέπτες που διασχίζουν το μουσείο μπορούν να θαυμάσουν πορτρέτα, αντικείμενα της οικογένειας Hasdeu, φωτογραφίες και πρωτότυπα έγγραφα, παλιά έπιπλα , χειρόγραφα και συλλογές, βασικές εκδόσεις των βιβλίων του επιστήμονα, καθώς και πίνακες που υπογράφονται από διάσημους ζωγράφους όπως ο Nicolae Grigorescu ή ο Diogene Maillart. Οι πνευματικές ανησυχίες του BPHasdeu είναι επίσης σημαντικές.
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το άρθρο και να σας εμφύσησα την επιθυμία να ταξιδέψετε.