Στις 3 Απριλίου 1973, ο Μάρτι Κούπερ στεκόταν σε μια γωνία του δρόμου στη Νέα Υόρκη και έβγαλε έναν τηλεφωνικό κατάλογο από την τσέπη του. Έπειτα χτύπησε έναν αριθμό σε μια μεγάλη, κρεμ συσκευή και τον έβαλε στο αυτί του καθώς οι περαστικοί τον κοιτούσαν με απορία.
Ο κ. Κούπερ, μηχανικός στη Motorola, τηλεφώνησε στον ομόλογό του στην αντίπαλη Bell Laboratories για να του πει θριαμβευτικά ότι καλούσε από ένα «προσωπικό, φορητό κινητό τηλέφωνο». «Νομίζω ότι έτριζε τα δόντια του», γελάει ο 94χρονος.
Η Bell Labs επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη ενός τηλεφώνου με βάση το αυτοκίνητο, λέει. «Μπορείς να το φανταστείς; Είμαστε δεμένοι στα σπίτια και τα γραφεία μας με αυτό το χάλκινο σύρμα για πάνω από 100 χρόνια και τώρα για να είμαστε δεμένοι στα αυτοκίνητά μας;» Ο Cooper και η Motorola διαφώνησαν με αυτήν την ιδέα που ανέπτυξε η Bell και η ιστορία τους απέδειξε ότι είχαν δίκιο.
Η ιδέα λειτουργίας του κινητού τηλεφώνου είναι η ίδια όπως ήταν πριν από 50 χρόνια
Τα βασικά για το πώς λειτούργησε το πρώτο τηλεφώνημα σε ένα κινητό τηλέφωνο δεν έχουν αλλάξει πολύ. Το τηλέφωνο μετατρέπει τη φωνή σας σε ηλεκτρικό σήμα, το οποίο διαμορφώνει ένα ραδιοκύμα. Το ραδιοκύμα πηγαίνει σε ένα ρελέ εκπομπής/λήψης και μετά στο άτομο που καλείτε. Αντιστρέφοντας τη διαδικασία, αυτό το άτομο μπορεί να σας ακούσει να μιλάτε.
Τα σημερινά κινητά τηλέφωνα, ωστόσο, είναι αγνώριστα σε σύγκριση με το μοντέλο που ανέπτυξε η Motorola εκείνη την εποχή. Η εμπορική έκδοση του πρωτοτύπου του Marty Cooper, το Motorola Dynatac 8000X, κυκλοφόρησε 11 χρόνια μετά την πρώτη κλήση, το 1984. Σήμερα θα κόστιζε το ισοδύναμο των 9.500 £ (11.700 $), λέει ο Ben Wood, ο οποίος διευθύνει το Μουσείο Κινητών Τηλεφώνων. «Βασικά ήταν απλώς να πληκτρολογήσετε τον αριθμό και να καλέσετε», εξηγεί ο κ. Γουντ.
Δεν είχε κάμερα και γραπτά μηνύματα. Για τριάντα λεπτά ομιλίας, περιμένετε 10 ώρες για να φορτίσετε την μπαταρία. Ο χρόνος αναμονής ήταν 12 ώρες. Είχε μια κεραία 6 ιντσών (15 cm) στην κορυφή. Ζύγιζε επίσης 790 γραμμάρια, σχεδόν τέσσερις φορές το βάρος ενός iPhone 14.
Ωστόσο, ο κ. Κούπερ δεν έχει εντυπωσιαστεί από τον σχεδιασμό των τηλεφώνων το 2023, αν και παραδέχεται ότι ποτέ δεν προέβλεψε ότι τα τηλέφωνα θα ήταν μια μέρα φορητοί «υπερυπολογιστές» με κάμερες και πρόσβαση στο Διαδίκτυο.
«Νομίζω ότι το σημερινό τηλέφωνο δεν είναι το βέλτιστο. Δεν είναι πραγματικά ένα πολύ καλό τηλέφωνο από πολλές απόψεις», λέει.
Πιστεύει ότι στο μέλλον, η τεχνητή νοημοσύνη είτε θα δημιουργεί είτε θα επιλέγει εφαρμογές για κατόχους τηλεφώνων με βάση τις ατομικές τους ανάγκες. Πιστεύει επίσης ότι μια μέρα η συσκευή θα παρακολουθεί την υγεία μας, θα μεγιστοποιήσει την παραγωγικότητά μας και θα βελτιώσει τη ζωή μας αμέτρητα. Κάποια στιγμή μάλιστα προτείνει ότι θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάλειψη των πολέμων.
«Το κινητό δεν πρόκειται να το κάνει μόνο του», παραδέχεται. «Αλλά θα είναι το επίκεντρο αυτού του μεγάλου μέλλοντος». Παρά τα παράπονά του για τους σύγχρονους ομολόγους του, ο κ. Κούπερ προφανώς παραμένει κρυφά ερωτευμένος με τη συσκευή που κράτησε για πρώτη φορά στο αυτί του σε εκείνη τη γωνία του δρόμου της Νέας Υόρκης πριν από 50 χρόνια. «Είμαστε ακόμα στην αρχή της επανάστασης των κινητών τηλεφώνων», λέει.