Η Francesca Hinton είναι ανώτερη σύμβουλος στην Lexington Communications στο Λονδίνο, παρέχοντας συμβουλές σε μια σειρά πελατών αερομεταφορών.
Παρακάτω είναι μερικές σκέψεις που παρουσιάζονται από Φραντσέσκα Χίντον, που λειτουργεί εφαπτομενικά με την αεροπορία, αλλά όχι άμεσα. Και αυτό του δίνει άλλη μια αεροπορική εμπειρία, αλλά απ' έξω.
"Αν αναφέρετε εν συντομία σε έναν φίλο ότι εργάζεστε στην αεροπορία, έρχονται στο μυαλό πολλές εικόνες - ίσως αυτή ενός πιλότου, ενός μέλους του πληρώματος θαλάμου επιβατών ή ίσως ακόμη και ενός βοηθού στο check-in. Αυτό είναι φυσικά φυσικό γιατί είναι οι άνθρωποι που βλέπουν όλοι όταν περνούν από ένα αεροδρόμιο ή ταξιδεύουν με αεροπλάνο.
Χωρίς αμφιβολία αυτή ήταν η πρώτη εικόνα στο μυαλό μου για τη βιομηχανία, στα 19 μου, επιβιβάστηκα για πρώτη φορά σε αεροπλάνο όταν πήγα στο εξωτερικό για το πανεπιστήμιο. Μόνο αργότερα, στη δουλειά μου, είδα ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική, με τους διαφορετικούς ρόλους που απαιτούνται για να συνεχίσει να λειτουργεί αυτή η απίστευτη βιομηχανία.
Εργάζομαι στην επικοινωνία και τις δημόσιες υποθέσεις για αεροπορικές εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου και ένα μεγάλο αεροδρόμιο του Λονδίνου. Ως σύμβουλος έπρεπε να συνεργαστώ με αμέτρητους ανθρώπους που έχουν διαφορετικούς ρόλους, αλλά απαραίτητους για τη διατήρηση της καθημερινής λειτουργίας. Άλλωστε, η αεροπορική βιομηχανία είναι η τρίτη μεγαλύτερη αγορά παγκοσμίως.
Λιγότερο από το 5% των πιλότων στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν γυναίκες.
Είτε είναι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας που κατευθύνουν προσεκτικά αεροσκάφη με ακριβή αποτελεσματικότητα, υπάλληλοι τύπου που διατηρούν τη δύναμή τους σε μια κρίση, είτε αξιωματικοί που εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι όλα γίνονται με τα υψηλότερα πρότυπα, κάθε ρόλος είναι απαραίτητος σε αυτόν τον κλάδο.
Ίσως η μεγαλύτερη εμπειρία να γνωρίσω τον τομέα σε βάθος ήταν, ωστόσο, μια πρόσκληση που έλαβα να συνεργαστώ με μια ομάδα που εκπροσωπούσε τις γυναίκες στην αεροπορία και, ειδικότερα, τις φιλοδοξίες να δούμε μεγαλύτερη ισότητα, το φύλο στους ρόλους σε υψηλότερα επίπεδα. Ο Χάρτης της Γυναικείας Αεροπορίας ήταν μια δέσμευση της βιομηχανίας να ανατρέψει βασικά στατιστικά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι λιγότερο από το 5% των πιλότων του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν γυναίκες.
Δουλεύοντας με αυτή την απίστευτη ομάδα ανθρώπων, συμμετείχα στις απίστευτες εκστρατείες που διοργάνωσαν στον κλάδο οι αεροπορικές εταιρείες - είτε ήταν η καμπάνια "FlyShe" για να αποκτήσω περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό στα σχολεία ή η πρωτοβουλία Amy Johnson της EasyJet για στρατολόγηση περισσότερων γυναικών- πιλότων - και παρατήρησα το πάθος των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα.
Κοιτάζοντας το μέλλον, η πανδημία έχει αναμφίβολα φέρει απίστευτες προκλήσεις σε αυτόν τον κλάδο, αλλά οι φιλοδοξίες που υπήρχαν πριν από την κρίση, ένα εργατικό δυναμικό χωρίς αποκλεισμούς και ένα βιώσιμο μέλλον παραμένουν ισχυρότερες από ποτέ."