Η Αναστασία και ο Ντένης είναι μαζί τρία χρόνια. Εκείνη είναι ανώτερη αεροσυνοδός, εκείνος πιλότος Ural Airlines.
Εδώ είναι η ιστορία αγάπης τους.
«Στις 16 Σεπτεμβρίου 2017, στις 4 το πρωί, μπήκα στο ασανσέρ του οικοπέδου που έμενα. Εκεί συνάντησα έναν αστείο τύπο με στολή πιλότου: «Πού πας; La Gelendzhik; Α, κι εγώ», και συνεχίσαμε να ανταλλάσσουμε μερικές φράσεις.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο για να προετοιμαστούμε για την πτήση. Έφτασα στην ομάδα παρακολούθησης πτήσεων για να «συστηθούμε στους πιλότους» και εκεί τον συνάντησα ξανά. Έμαθα ότι τον λένε Ντένις. Η πτήση ήταν εύκολη και δεν μίλησα μαζί του εκείνη τη μέρα.
⠀
Μετά από 3-4 μέρες είχα πτήση για Συμφερούπολη. Το βράδυ, μπήκα στο ασανσέρ και βρήκα ένα αυτοκόλλητο που έγραφε «Καλή πτήση για Συμφερούπολη!». Μπήκα στο αυτοκίνητο και μετά βρήκα άλλο μήνυμα: «Είδες τη μικρή έκπληξη;».
⠀
Το έπος με το ασανσέρ δεν έχει τελειώσει (γέλια). Ένα νωρίς το πρωί, στο κουμπί έκτακτης ανάγκης, βρήκα ένα τριαντάφυλλο με ένα μήνυμα που μου λέει να το συνηθίσω (μηνύματα).
Γνωριστήκαμε ένα μήνα μετά και δεν χωρίσαμε.
Δεν είχα καμία αμφιβολία ποιος το έκανε αυτό. Προσωπικά, γνωριστήκαμε μόλις ένα μήνα μετά και δεν χωρίσαμε. Για κάθε σχέση πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια. Κάθε συνάντηση είναι ξεχωριστή για εμάς και ακόμα και από απόσταση νιώθουμε ο ένας τον άλλον. Περνάμε περίπου 10 μέρες το μήνα ξεχωριστά.
⠀
Μερικές φορές έχουμε κοινές πτήσεις, αλλά δεν μας αρέσουν. Έχουμε δύο σκυλιά και κάποιος πρέπει να τα φροντίσει. Καλό είναι να βρίσκεσαι στην ίδια πτήση αν είναι κάποια αργία ή αν είναι γενέθλια (ειδικά αφού γεννιόμαστε με έξι μέρες διαφορά).
⠀
Υπήρχαν πολλές εκπλήξεις. Για παράδειγμα, στις 31 Ιανουαρίου 2018, ήμουν σε ένα ταξίδι και μου έδωσε ένα σκυλάκι-παιχνίδι. Τότε δεν καταλάβαινα τίποτα. Την 1η Ιανουαρίου, επέστρεψε στο σπίτι 2 ώρες νωρίτερα από εμένα με άλλη πτήση. Όταν γύρισα σπίτι τον είδα με ένα κουτάβι στην αγκαλιά του! Ένα αντίγραφο του παιχνιδιού.